Aleksandra Smoczkiewiczowa

Biografia

(ur. 20 stycznia 1910 r. w Mosinie, zm. 20 marca 2006 r. w Poznaniu), chemiczka, członkini Wydziału Lekarskiego Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Naukę rozpoczęła w Berlinie, a potem kontynuowała w Poznaniu. Maturę uzyskała w 1928 r. w Państwowym Liceum i Gimnazjum Żeńskim im. Generałowej Zamoyskiej. W latach 1928-1933 studiowała chemię w Uniwersytecie Poznańskim (UP) uzyskując w 1933 r. tytuł magistra filozofii na podstawie pracy „Badania nad warunkami powstawania izochinidyny”, wykonanej pod kierunkiem prof. dr Jerzego Suszki. W latach1934-1937 pracowała w Katedrze Chemii Farmaceutycznej UP pod kierunkiem prof. K. Hrynakowskiego jako asystentka. W czasie II wojny światowej pracowała w charakterze laborantki w Zakładzie Fizjologii Roślin Uniwersytetu Rzeszy w Poznaniu. Po wojnie kontynuowała pracę w Zakładzie Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Wydziału Farmaceutycznego UP, kolejno jako asystent, starszy asystent i adiunkt. W 1947 r. uzyskała na tej uczelni stopień naukowy doktora, po obronie pracy z zakresu chemii nieorganicznej: „Minerały miedzi jako katalizatory”, opracowanej pod kierunkiem prof. Alfonsa Krause. Od 1952 r. pracowała jako kierownik Pracowni Biochemicznej w Instytucie Balneoklimatycznym w Poznaniu (do 1960 r.). Po roku 1950, w ramach zmian w systemie organizacyjnym szkolnictwa wyższego z Uniwersytetu Poznańskiego wyodrębniła się samodzielna odtąd uczelnia Akademia Medyczna (AM), do której otrzymała służbowy przydział pracy. Pracowała w Katedrze Chemii Nieorganicznej i Analitycznej na Wydziale Farmaceutycznym AM. W 1952 r. został wszczęty przewód habilitacyjny Marii A. Smoczkiewiczowej na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Poznaniu na podstawie pracy ”Chromatograficzne rozdzielenie witamin z grupy B”. W kwietniu 1955 r. otrzymała nominację na docenta. W lutym 1963 r. decyzją z Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego, zostaje służbowo przeniesiona do ówczesnej Wyższej Szkoły Ekonomicznej (WSE) w Poznaniu, obejmując kierownictwo Katedry Chemii Ogólnej i Analitycznej na Wydziale Handlowo-Towaroznawczym. W latach 1966-1969 była prodziekanem Wydziału Handlowo-Towaroznawczego WSE. W latach była 1969-1980 profesorem Instytutu Towaroznawstwa. Na wniosek władz tej uczelni w grudniu 1964 r. doc. Maria A. Smoczkiewiczowa uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w lutym 1972 r. profesora zwyczajnego. Uczestniczyła w pracach Komisji Nauk Chemicznych PAN w Poznaniu w latach 1978-1989 oraz w pracach Komisji Chromatograficznej PAN w Warszawie. Była m. in. członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego i Endokrynologicznego. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1959), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982). Była laureatem Nagrody Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego II stopnia (1966) oraz Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III stopnia (1975). W 1936 r. wyszła za mąż za adwokata Mariana Smoczkiewicza, małżeństwo miało jednego syna Mariana.

Ciekawostki/Cytaty

Była wirtuozką fortepianu- w 1936 r. ukończyła też Państwowe Konserwatorium Muzyczne w Poznaniu w klasie fortepianu.